Levensgevaar!

 Vanmorgen werd ik wakker en direct schoot het me te binnen dat de dood op de loer ligt. Die verdomde corona virus heeft me op de korrel. Omdat ik me in m’n 90^ste levensjaar bevind ben ik een gemakkelijke prooi voor die sluipmoordenaar. Ik werd vandaag al vroeg met dat fenomeen geconfronteerd. Toen ik vanmorgen de krant uit de brievenbus haalde wilde ik en praatje maken met mijn buurman die ook de gazet uit zijn bus haalde. Na mijn groet “Goeie Morgen” liep ik naar hem toe om een praatje te maken. Maar ik had nog nauwelijks een paar stappen in zijn richting gemaakt of hij gebaarde mij om afstand te houden. Niet te kort bitste hij me toe! Wat ik deed en heel normaal was dat kan niet meer. Een gezellig praatje maken met mijn buurman is zelf taboe. Alles wat ik normaal deed en heel gewoon was, zoals een ommetje maken en bezoek ontvangen kan niet meer. Ik heb huisarrest !. En dat is niet eens zo erg omdat ik met mijn duiven niet het gevoel heb om van de buitenwereld afgesloten te zijn. Maar toch mis ik het een en ander. Ik mis het meest het bezoek van mijn duivenvrienden, die ik graag zie en waarmee ik klets over alles wat met duiven te maken heeft. En hoe lang zal het gaan duren dat ik ze weer over de vloer krijg? Ik kan niet meer de deur uit om naar mijn kinderen te gaan of naar mijn zus in het bejaardenhuis. We mogen elkaar niet zien. Mijn hoest kan dodelijk zijn. Het is een algemeen probleem dat dit niemand weet hoelang dat coronavirus ons gekluisterd houdt. Aanvankelijk dacht ik dat het met een paar weken wel was opgelost. Nadat ik de rede van premier “Rutte” op de TV had aangehoord werd ik bewust van de ernst van het virus. Mijn duivensport die me zo dierbaar is wordt die ook geraakt? Uitgestelde sportevenementen die zijn er te kust en te keur. Het EK voetbal, vele wielerklassiekers en grote tennistoernooien die zijn afgelast en verschoven. De vraag voor de duivenmelkers is of ook met de duiven niet gevlogen kan worden? Als de duivensport ook een knauw krijgt door de corona wat blijft er dan nog van de liefhebberij over? Het zou betekenen dat we alleen nog maar strontvegen moeten vegen. Laten we hopen dat we niet worden geconfronteerd met die kaakslag. Na 6 april valt de beslissing. Een “go” betekent dan dat het coronavirus is beteugeld en het geen enkele sport, ook de duivensport niet, kan dwarsbomen. Dus houdt hoop duivenmelkers, als de crisis voorbij is dan brengen de duiven weer leven in de brouwerij. Daar draait het om!!!!

 Pie.

Ellende in overvloed !!!

Een kind op zijn buikje. Golven van de zee spoelen over hem heen met water en schelpen. En ook zand. Hij ligt daar met zijn armpjes langs zijn tenger lijfje. Het leven is het strand, de dood is de zee. Het kind met het donkere kopje en met het bloedrode T-shirt kwam uit het oorlogsgebied in Syrië. Uitzichtloos en hulpeloos op zoek naar wat meer ademruimte in Europa. Het donkere kopje heeft het niet gehaald. Het rubberbootje raakte lek in het zicht van de kustlijn. Plots lag het daar. Het kindje met het knalrode shirtje. Op zijn buikje. Twee kleine handen zonder enig houvast. DOOD. Verdronken, aangespoeld aan de kust in Turkije. Op een plek waar vakantiegangers en dagjesmensen de dag er voor nog dansten. Bier dronken, bikini's showden in alle maten en kleuren. Het leven is mooi. Sommigen dronken ranja met een rietje. Ze lagen in hun blootje, ze zwommen, ze kusten mekaar. De dag er na ligt er een DOOD kind. Op de grens van de grote zee en de grote wereld. En dan opeens is dit strand in Turkije het zinnebeeld van de grootste vluchtelingencrisis sinds de laatste "grote" oorlog. Een kustwachter die droeg het donkere kopje weg. Waar naar toe? Naar wie? Nee, we weten het niet. Geen antwoord. Als ik dit schrijf staan duizenden mensen aan de grens van Griekenland om een veilige plek te krijgen en ze niet krijgen. Ze worden weggejaagd met geweld. Er is bijna geen plaats meer voor die mensen. Ze liggen op straat en onder bomen. Terwijl in de wereld het coronavirus een hot item is. Ik heb toestanden van ellende op TV gezien. Met ogen die nat waren van medelijden. Het dode kindje had mijn ziel geraakt. Ik haalde me voor de geest dat ik zelf in die boot zat en dat die kapseisde. Spartelend in de golvende zee en zag ik dat mijn kind door het water werd opgeslokt. Hoe afgrijselijk! Het heeft me danig ontstemd. Hoe kunnen deze mensen geholpen worden? Ik maakte me boos op de wereldleiders. Omdat ze het zover hebben laten komen. Wat betekent dan “ de rechten van de mens ” ?  Ook Libiërs, Syriërs, Irakezen, Afghanen, Somaliërs, Eritreeërs: ze zijn toch ook mensen. Zoals jullie en zoals ik. En onze kinderen hoeven niet aan te spoelen op een vakantiestrand ergens in het zand van Turkije. Zelfs zwarte, bruine of donkere kopjes hebben, godverdomme, recht op leven en toekomst. Waar dan ook. Op de vlucht gaan dat doet niemand voor zijn plezier. Ik kan daar moeilijk mee over weg. Waar zijn onze grote en zo belangrijke wereldleiders. Ze hebben geen antwoord. Wel hebben ze veel miljarden euro’s voor oorlogstuig te maken. En vandaag slapen mensen en kinderen in verschillende landen van europa buiten in de regen. Ik zit binnen en kijk naar sport op TV. Het is 11 graden op deze dag in maart. Mijn duiven blijven op het hok. Geen kat en ook geen hond zie je op straat. Het is te koud en miezerig buiten. Nee, het interesseerde me geen zier dat Fortuna en VVV onder aan bengelen in de eredivisie. Compleet toch onbelangrijk op het moment dat nog maar net een kindje met een donker kopje en een rood shirtje zijn leven heeft gegeven voor een beter bestaan. Wat mij betreft mag iedereen deze zin nog wel drie keer nalezen. Ik wens iedereen een goed bestaan in een vredige wereld. En dat het mag gebeuren dat de vluchtelingen weer naar hun land terug kunnen keren waar ze weer in vrede kunnen leven. Dat het onmogelijke werkelijk mag worden……

Pie.

Levenswerk in één keer weg!

Dieven op bezoek.

Dat is van toepassing op de combinatie Wim en Bertrik Murk in IJselstein. Een brutale roof van hun dure duiven is de oorzaak dat ze in een zware dip zitten. Twee jaar geleden werden ze nog tot beste postduif van Nederland verkozen, maar nu is hun hok leeg. Dieven hebben in de nacht van zaterdag op zondag 7 maart hun heel hok vol kostbare postduiven gestolen. “Al ons werk is in één klap weg “, vertelt verdrietig de 43-jarige Bertrik Murk. In totaal werden 12 duiven bruut van hun nest gerukt en meegenomen. Hij kwam ’s ochtends in de tuin en zag zijn hok openstaan. De eieren lagen nog in de nesten, negen daarvan liggen nu onder de broedse duiven bij een vriend. Het is nog maar de vraag of die uitkomen, want misschien hebben ze te lang koud gelegen. De duiven waren niet bedoeld voor de verkoop, maar Murk schat dat enkele per opbod boven de 10.000 euro kunnen opleveren. Zelf leerde hij het duiven “vak” als jonge knaap bij zijn vader. Hij is opgegroeid met duiven. De gestolen duiven hebben ze zelf opgekweekt en daarom is de klap voor hun zeer emotioneel. Hun levenswerk is gestolen. Murk vreest dat de gestolen duiven nooit meer buiten zullen vliegen. Die gaan ze gebruiken voor de kweek. Het zijn duiven die diverse seizoenen goed hebben gepresteerd op de wedvluchten. Als ze bij de dieven los komen dan komen ze zeker terug thuis. Ze vrezen dat ze ook voor altijd opgesloten blijven. Bertrik Murt heeft samen met zijn vader Wim (82) foldertjes verspreid in hun woonwijk en aangifte gedaan bij de politie. Ze hopen dat mensen camerabeelden hebben waar de dieven op te zien zijn. Van uit hun vriendenkring hebben ze al enkele aanbiedingen gekregen voor mooie bruikbare duiven, maar dat neemt niet weg dat ze hun gestolen duiven toch erg missen. Natuurlijk!

Is dit het begin van het einde?

Het is iedere morgen hetzelfde ritueel bij mij. Een gebakken eitje als ontbijt en daarna de krant lezen. Vaste prik. En als ik die heb uitgepluisd dan komen mijn duiven aan de beurt. Het is nog altijd mijn genot om tussen mijn gevleugelde vrienden te zijn. Hoewel het in de koude wintermaanden minder aangenaam op mijn vochtig duivenhok is weerhoud het me niet om mijn duiven goed te verzorgen. Daar gaat geen dag aan voorbij. Ook met carnaval niet! Dat volksvermaak heeft dit jaar een flinke deuk opgelopen. Vanwege het bizarre slechte weer en een orkaanwind werden vele optochten afgelast. Te gevaarlijk.! Geen bonte carnavalsoptochten in vele dorpen en steden met een uitgelaten mensenmassa langs de kant van de straat waar wel grote plassen water op het wegdek staan. Dinsdagmorgen bij het lezen van de krant krijg ik kippenvel als ik lees dat in Meerssen een zekere “Ruud” het slachtoffer is geworden met carnaval. Met zijn tractor en carnavalswagen is hij van de weg geraakt en verongelukt. Zo’n bericht dat kruipt onder je huid en voel je meteen het leed van iedere carnavalist in Meersen en Ulestraten. De dood bij carnaval dat hoort niet. Carnaval staat voor plezier en lol maar niet om er verdrietig door te geraken. Mooie woorden maar het feit van het ongeluk liegt er niet om. In Ulestraten zal in de toekomst elke carnaval omfloerst zijn met een zwart randje. Met geschminkte gezichten en de nodige bitterheid. En wat te denken van het coronavirus? Het maakt me bang. Er wordt beweerd dat de corona ook ons land zal aandoen en dat 50 tot 70 procent van de wereldbevolking er mee te maken krijgt. En waar vooral oude en zwakke mensen aan overlijden als die dit virus oplopen. Wat een gedoe allemaal om die corona. Gaan we ook spookdorpen met uitgestorven straten zien en overvolle wachtkamers bij de huisdokters? Er wordt zo’n ophef over gemaakt die doet denken dat de hele economie plat komt te liggen. Ik draag nog geen mondkapje maar ik was wel veel vaker mijn handen als voorheen. En ook drink s’avonds voor ik slapen ga een extra grote bel cognac. Ik heb me laten vertellen dat dit een goed drankje is om niet besmet te worden met het coronavirus. Ik heb inmiddels ervaren dat ik er ook goed van slaap. Dus het heeft in ieder geval baat. Het eigenaardige er van is dat ik nu in mijn slaap dromen heb die me paniekerig maken. Onlangs werd ik bezweet wakker. Ik had gedroomd dat ik met mijn duiven in quarantaine was gezet en niet meer de deur uit mocht. Wordt het zo erg? Waarom worden boten aan de ketting gelegd en worden hotelgasten in hun kamers opgesloten? Is de Corona-uitbraak dan toch het begin van het einde der tijden en de aanvang van de Apocalyps. Alles is in de wereld volop te krijgen. Het ontbreekt ons aan niets. Oorlog - Vuur en Water die doen hele naties vluchten naar veilige oorden. En als het coronavirus de oorzaak wordt dat we niet meer met onze duiven kunnen gaan vliegen dan sloopt dat de duivensport. Heel zeker. Dus laten we hopen dat we met onze duiven niet in quarantaine moeten en de corona gauw een halt wordt toegeroepen. Een duivenmelker met zijn vogels vind zijn leven goed en is daar gelukkig mee. Allemaal verlangen ze weer naar het nieuwe vluchtseizoen!

Pie Schepers.